صبح است و هوا سرد
آواز پرندگان هم یخ زده است
چشمهایم را میبندم شاید توانستم اندکی بخوابم
... بی خوابی های شبانه ام ارمغان عشق توست
پلکهایم سنگین میشود و تاریکی را برایم پیشکش میکند
... .. .اما....باز....پژواک صدایی که نشنیده ام مرا بیدار میکند
صدا غریب است اما حسش آشنا
این تویی که مرا به خود میخوانی
و من در خماری لحظه ای خواب باز عاشق بیداری میشوم...

----------------------------------------------------------------------------------

خانه‌ات سرد است؟
خورشیدی در پاکت می‌گذارم و برایت پست می‌کنم
ستاره‌ی کوچکی در کلمه‌ای بگذار و به آسمانم روانه کن
بسیار تاریکم ...

منوچهر آتشی

-------------------------------------------------------------------------------------

سرم را روی شانه ات بگذار...
تا همه بدانند
" همه چیز "
زیر سر من است....!

---------------------------------------------------------------------------------------