سلام ممنون از اينکه به وب من سر زدي.خوشحالم کردي هميشه بيا.
پستتو نخوندم ولي سيوش کردم و حتما در اصرع وقت مي خونم.شرمنده!!
سلام
فکر مي کنم من مي تونم بفهمم منظورت چيه
درسته که آقايون کمتر دچارش ميشند اما وقتي دل اسير ميشه ربطي به جنسيتش نداره
باهات موافقم که بدون يکيش نميشه زندگي کرد البته ميشه اما اون آدمه ديگه ميشه يا يک رباط يا يه ديوونه
به نظر من براي تصميم گيري و انتخاب راه درست بايد هر دو رو به چالش گذاشت
شايد فکر مي کني اين يه روش ساده و مسخره باشه اما امتحان کن جواب ميگيري
يه کاغذ بردار و هر چي عقلت ميگه بنويس و هر چي احساستم ميگه يه طرف ديگه اش بنويس ببين کدوم براي مثلا 5 سال آينده تو رو چند قدم تو زندگي جلوتر برده
خيلي ها فکر مي کنند زندگي با احساس اشتباهه اما گاهي همين زندگي رومانتيک براي خيلي ها تونسته اونا رو به موفقيت برسونه
خلاصه که هر دوش مکمل همديگه هستند به شرطي که دلي برات باقي مونده باشه.
تلاقيشون کلافه کننده است!احساس خودت رو به زمين مي زنه ...
مگه شما، شمايي که مردي در اين باب درگيري؟! شما که معمولا عقلتون قدم اول رو بر مي داره!!
اول شدم.
نميشه تلفيقي از عقلو احساس؟ميگن نميشه اما چرااااااااا؟
