آدم هارو با طفل هاي درونشون ببين به همون بي دفاعي به همون زيبايي..
اره ميگن بزرگ شدن اما فقط دويدن ياد گرفتند و وقتي ميفتن گريه ميکنند اينبار با صداي بلند تر ....
نميشه يه طرفه قضاوت کرد ;)
بهتره خنديد و نديد گرفت و اصلا هم نيازي نيست چيزي رو به کسي ثابت کرد..
آدما به قدر کفايت و درايت از اطرافيانشون درس ميگيرن...
ما مسيول تربيت کسي نيستيم جمع درس خوبيه براي ديدن انواع و گوناگوني...
کنترل عکس العمل و عدم عصبانيت و لبخند و سکوت و درخشش افکار توي جمع به درستي موج مخالف رو از بين ميبره ديگه نيازي نيست حتي به کلام بياي ..
کلام براي شنيدن و پاسخ به ارزش هاست پس اگر چيزي يا کسي خلاف ارزشها باشه زمان به نابودي مي کشوندش..