مي دوني چرا واسه تو کمتر حرف مي زنم؟چون تو همون مازيار هستي...البته اسه من...دوباره کاري نمي کنم...وقتي واسه مايار مي نويسم واسه تو هم انگار عينا بايد همون جملهها رو تکرار کنم...چون مثل همه احساستون...نوشته هاتون...حساسيتتون...کلا از همه لحاظ...و من از اين همه شباهت در عجبم...خوش به حالتون..........
هميشه احساس مي کنم کلي خرف دارم باهات...اما تا ميام بهت بگم پشيمون مي شم...چون تو هم مثل مازيار هستي...به من توجهي نداري...به خودت بيشتر توجه ميکني...من واست مهم نيستم...خودت از هرچيزي و هرکسي واست مهمتره موقع حرف زدن و اظهار نظر کردن....اميدوارم بفهمي چي مي گم
موسيقي حذف شود ...
زندگي حذف شده ...
سلام.راجع به ازدواج مي خواي بنويسي؟؟؟گفته بودي ازدواج حماقت بزرگيه ...بنابراين نبايد امتظار داشته باشم با يه متن رمانتيک طرف بشم :)
هرموقع نوشتي بي زحمت خبرم کن چون من هوش و حواس درست حسابي ندارم يادم ميره خودم بيام :)
سلام عرض شد قربان
اولا مرسي از حضور شما که مي نويسي براي ما
دوما اون عروسي که به نظرت خيلي مزخرف بوده براي خيلي ها يه دنيا خاطره شده
سوما منم يه زماني مثل تو فکر مي کردم ازدواج کردن بزرگترين حماقت يه زندگي مي تونه باشه
اما به اينم فکر کردم که وقتي مجرد باشي و پير بشي خيلي احساس تنهايي مي کني
اينجوري حداقل 2تا بچه ات از ترس عاق والدين شدن بهت سر مي زنند
اما تا وقتي جوان هستم ميگم تا مي تونيد ازدواج نکنيد اخرش پشيمنونيه
ديگه اينکه سعي مي کنم آهنگ رضا يزداني رو تهيه کنم
سايه عالي مستدام
همين جوري اومدم سر بزنم ديدم تنبل خان اپ نکردي راستي وبلاگت يه تغيير مهم کرده اگه گفتي چيه؟/
راستي اين کيه که داره طراحي ميکنه؟
سلام دوست عزيز
ممنون از اينکه به وبلاگ من اومديد و مرسي به خاطر کامنت قشنگتون .
روزمرگي ... آشنايي که داره لونه ميکنه تو جنگل وجود ما ... ! اگه براي رهايي ازش راهي پيدا کردي ما رو هم بي نصيب نذار !
سلام.
ديگه نمياي به اوهامم!
مزدک عزيز سلامبراي من کامنت همه ي شما عزيزانم به يک اندازه عزيز و محترم هست..گاهي که وقت زيادي ندارم تنها به پاسخ در وبلاگ شخصي شما قناعت مي کنم و گاهي نيز علاوه بر آن در همان جا ..اميدوارم اين توضيحات کافي بوده باشه و شما رو قانع کرده باشه .
روزمرگي چيزيه كه همه رو اذيت مي كنه..همه داريم ازش فرار مي كنيم اما درست وقتي كه يه اتفاق زندگي مون رو تكون مي ده دلمون براي همين روزمرگي ها تنك مي شه!
شما وقتي پاي صحبت يك انسان كور يا فلج بشيني مي بيني كه اونها در حسرت همين روزمرگيهاي ما هستن..حسرت داره رفتن..نگاه كردن..يا حتي انجام دادن كوچكترين كارهاي شخصي ..
ما آدما خيلي عجيب هستيم...
در مورد ازدواج واقعا نظرتون اينه؟!حماقت ؟